Toespraak van Koning Willem-Alexander bij de opening van het Hogeschooljaar bij de Haagse Hogeschool

Meneer Geluk, Meneer De Graaf,
studenten, docenten en medewerkers van de Haagse Hogeschool,
Dames en Heren,

Het is de laatste dag van de meteorologische zomer.
U bent er klaar voor.
Het nieuwe Hogeschooljaar gaat zo dadelijk van start. Voor alle 25.000 studenten van de Haagse Hogeschool. Voor alle docenten, lectoren en medewerkers. En voor alle netwerkpartners. Ik mag u het laatste duwtje over de drempel geven.

Met welke verwachtingen begint u aan dit nieuwe studiejaar?
Die verwachtingen zullen voor iedereen net iets anders liggen.
Maar wat u verbindt, is de ambitie er samen een geweldig jaar van te maken.

Als docenten en lectoren verheugt u zich er ongetwijfeld weer op om uw kennis en kunde over te dragen. Om jonge mensen te helpen in hun ontwikkeling tot deskundige, betrokken en kritische professionals. U heeft een prachtig vak! Uw rendement bestaat uit menselijk kapitaal, en dat is onbetaalbaar.

Als partners van de hogeschool verheugt u zich vast weer op een vruchtbare samenwerking. Als aanbieder van stages, als kennispartner, ondernemer of bestuurder voelt u zich nauw verbonden met het hoger onderwijs en die betrokkenheid is van onschatbare waarde!

En de studenten?
Sommigen van u hebben het komende jaar al helemaal uitgestippeld. U heeft uw doel helder voor ogen en alle tussenstappen strak gepland.
Voor anderen is het meer een ongewis avontuur. Een ontdekkingstocht. U laat zich graag verrassen door wat er onderweg op uw pad komt.

Sommigen van u worden gedreven door ambitie.
Anderen door nieuwsgierigheid.
Misschien brandt er bij u een heilig vuur voor uw toekomstige beroep, waarop u zich hier bij de Haagse Hogeschool optimaal wilt voorbereiden.
Misschien lijdt u aan keuzestress en twijfelt u nog een beetje.

Vast staat dat u studeert in een tijd die sterk verschilt van de tijd toen de Vereniging van Hogescholen ontstond.

Veertig jaar geleden, in 1975, was één op de tien Nederlanders hoger opgeleid.
Vandaag hebben drie op de tien Nederlanders een hogere opleiding genoten.

U bent dus minder exclusief geworden.

Veertig jaar geleden stonden er zo'n 180.000 studenten aan een hogeschool ingeschreven.
Vandaag deelt u die eer met meer dan 450.000 mensen. Iets meer vrouwen dan mannen overigens… Hoewel de mannen zich nog redelijk staande weten te houden.

De groei van het hbo laat zien hoezeer we ons met zijn allen hebben ontwikkeld tot een samenleving die drijft op kennis. Een kritische samenleving, waarin de woorden en daden van professionals - en professionals zult u straks zijn - niet zomaar voor zoete koek worden geslikt.
Het is niet voldoende een kunstje te leren beheersen.
U zult ook moeten inspelen op nieuwe situaties en nieuwe verbindingen moeten kunnen leggen. In Nederland en in de wereld.

Eerder vanmiddag kwam het wereldburgerschap ter sprake. Dat is voor een student in Den Haag, International City of Peace and Justice, geen overbodige luxe.

Als ik de website van de Haagse Hogeschool bezoek, kom ik daar ook een Chinese portal tegen. Dat toont de sterke internationale oriëntatie van de hedendaagse hogeschool aan.

Veertig jaar geleden was dat in deze vorm ondenkbaar. Niet alleen omdat er nog geen internet bestond. Maar ook omdat de internationale context anders was.

Mao Zedong zwaaide de scepter achter een gesloten Chinese Muur. Nu staan de poorten daarvan open en wordt niet alleen hier Chinees onderwezen, maar ook op de middelbare school van mijn oudste dochter.

Het is goed dat hogescholen zich kritisch oriënteren op de essentie en de opdracht van het hoger beroepsonderwijs in deze tijd van steeds hechtere internationale verbindingen. Het is moedig dat hogescholen - net als wij allemaal - continu blijven leren. Daardoor kunnen lessen worden getrokken uit het verleden en kunnen inzichten terrein winnen die daadwerkelijk perspectief bieden.

Zoals dat goed onderwijs altijd centraal hoort te staan.
Dat alles draait om studenten en niet om aantallen diploma's.
En dat kwantiteit geen voorwaarde is voor kwaliteit.

De discussie over kwaliteit wordt breed gevoerd in het hbo en daarbuiten. Het is goed dat er daarbij oog is voor de menselijke maat en voor een uitdagende leeromgeving die studenten en docenten motiveert echt het beste uit zichzelf te halen.

Het hbo is een van de belangrijkste hefbomen in de naoorlogse geschiedenis van ons land. Een hefboom voor de emancipatie van honderdduizenden vrouwen en mannen uit alle lagen van onze samenleving. Een hefboom voor de beantwoording van tal van maatschappelijke vragen door goed opgeleide professionals. En een hefboom voor de ontwikkeling van talent. Uw talent!

Daarom moeten we het hbo koesteren. En daarom verdienen docenten, bestuurders en medewerkers de volle steun bij hun inzet om het best mogelijke onderwijs en onderzoek te bieden.

Ik wens u allen een inspirerend en uitdagend jaar toe.

Dat uw nieuwsgierigheid mag worden verbreed.
En dat uw kennis mag worden verdiept.

Heel veel succes!