Dankwoord van Prinses Máxima tijdens de lunch in Battery Park, New York, 9 september 2009

Dankwoord is uitgesproken in het Engels.

Lieve vrienden,

Hartelijk dank voor het fantastische welkom dat jullie ons hier in de Battery hebben bereid. Warrie Price en Bill Rudin, dankzij jullie inspanningen voelen we ons hier helemaal thuis. Dank jullie wel!

Toen ik eind jaren negentig in New York woonde en werkte als bankier, was de renovatie van Battery Park nog volop aan de gang. Ik heb heel bijzondere herinneringen aan deze plek. Hier in Battery Park ging ik skaten met een aardige Nederlander die ik had ontmoet en die me later vroeg met hem te trouwen. Dat ik Prinses der Nederlanden zou worden vertelde hij er ook nog bij.

Het is adembenemend om te zien hoe Battery Park zich heeft ontwikkeld sinds de tijd dat ik hier kwam skaten. Dankzij de nietaflatende inzet van velen kunnen de mensen hier weer genieten van natuur, schoonheid en ruimte. Battery Park is weer de " emerald doorstep to New York " die het vroeger was. Dit soort parken, met alle mogelijkheden die ze bieden voor recreatie en ontspanning, brengen mensen niet alleen dichter bij de natuur, maar ook dichter bij elkaar.

Dankzij de visie van onze gastheren en het talent van mensen als Adrian Benepe en Piet Oudolf ligt New York bovendien niet meer met de rug naar het water. Integendeel, met de prachtige tuinen en nieuwe fietspaden heeft de stad zich juist naar het water gekeerd. Wat hier gebeurt zou als inspiratiebron moeten dienen voor de andere dichtbevolkte steden van de wereld.

Velen van u weten ongetwijfeld dat het woord " battery " afkomstig is van het Nederlandse woord "batterij". Het verwijst naar de enorme kanonnen die hier in de zeventiende eeuw stonden om de Nederlandse kolonie Nieuw Amsterdam te beschermen tegen haar vijanden. Battery Park is dan ook de perfecte locatie voor het New Amsterdam Pavilion - het opvallende monument ter ere van 400 jaar gezamenlijke geschiedenis en bijzondere vriendschap tussen de Verenigde Staten en Nederland.

Dit paviljoen is niet zomaar een monument, maar een dynamische, open en uitnodigende constructie die perfect aansluit bij de instinctieve voorkeuren van zowel New Yorkers als Nederlanders. Zoals Russell Shorto zo levendig beschrijft in zijn boek The Island at the Center of the World, werd Nieuw Amsterdam van meet af aan bewoond door ruimdenkende, tolerante en ondernemende mensen met een sterk arbeidsethos en een krachtig geloof in vrije handel, de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van godsdienst. Vierhonderd jaar geleden vond een klein stukje Nederlands DNA hier een gezonde voedingsbodem en dat leeft nog altijd voort in de mentaliteit van de huidige New Yorkers en Nederlanders.

Zelf ben ik geboren en getogen in Argentinië, waar dat allemaal niet zo vanzelfsprekend was. Grappig genoeg maakte ik in New York voor het eerst kennis met veel zaken en opvattingen die mij van Nederland zo dierbaar zijn geworden. Achteraf gezien lijkt het erop dat de vijf jaar die ik in New York heb doorgebracht, doorslaggevend zijn geweest voor de positie waarin ik me nu bevind, en daar ben ik enorm dankbaar voor.

Lieve vrienden, we zijn naar Battery Park gekomen om het paviljoen te onthullen en hebben ook een cadeau meegenomen: Nederlandse tulpen voor jullie fantastische parken. Maar waar het natuurlijk om gaat is dat we onze prachtige gezamenlijke geschiedenis en bijzondere vriendschap met elkaar vieren op deze schitterende historische locatie. Het voelt echt alsof we weer thuis zijn. We zijn jullie enorm dankbaar!

Ik wil daarom graag een toast uitbrengen - een toast op een zonnige toekomst voor het New Amsterdam Pavilion, de Battery Gardens en op alle mensen die er zo hard aan hebben gewerkt om dit tot stand te brengen.

Hartelijk dank.