Toespraak van Koning Willem-Alexander bij het staatsbanket ter gelegenheid van het staatsbezoek aan Nieuw-Zeeland, Wellington

De toespraak is uitgesproken in het Engels.

Tēnā koutou, tēnā koutou, tēnā koutou katoa.

Excellentie, sinds een kleine twee maanden bent U Gouverneur-Generaal van dit prachtige land. Er is ongetwijfeld veel dat momenteel om Uw aandacht vraagt. Mijn vrouw en ik stellen het bijzonder op prijs dat U zo snel na Uw aantreden gelegenheid vindt ons zo gastvrij te ontvangen. Dank U wel voor Uw hartelijke woorden! Ze onderstrepen dat vriendschap over continenten heen reikt en ons kan verbinden met mensen en volken aan de andere kant van de wereld.

Het is meer dan vriendschap die ons verenigt. Tienduizenden landgenoten van U en mij koesteren ook hun onderlinge familiebanden. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen meer dan veertigduizend Nederlanders hierheen, vaak gedreven door woningnood en gebrek aan toekomstkansen thuis. Na de Britten vormden zij de grootste groep immigranten. Hier vonden zij iets wat zij thuis misten: onbegrensde ruimte.

Ruimte geeft een gevoel van vrijheid, maar kan ook beangstigend zijn. Je kunt niet terugvallen op bekende, veilige patronen en moet er zelf iets van maken. Het bleek dat de meeste Nederlandse vrouwen en mannen die hierheen kwamen daar goed in slaagden. Zij bouwden vol overtuiging mee aan het moderne Aotearoa en werden echte kiwi’s. Prachtig bruin of grijs van kleur. Maar als je héél goed kijkt, zie je soms toch nog een paar oranje veertjes.

De eerste Europese ogen die dit land aanschouwden, waren die van Abel Tasman en zijn bemanning, in december 1642. We kennen allemaal het tragische verloop van hun contact met de bewoners van het Zuidereiland. Het trompetgeschal van de Nederlanders werd niet ervaren als een saluut, maar als een teken van agressie. Tot een vreedzame ontmoeting kwam het helaas niet. Toch was Tasman zeer onder de indruk van wat hij hier zag. In zijn scheepsjournaal liet hij optekenen: “Dit land lijkt een zeer mooi land te zijn.”

Het is een prachtig gebaar en een grote eer dat een ceremoniële waka met de naam Tahi Mana – ofwel Abel Tasman – vijf jaar geleden in bruikleen werd gegeven aan de studentenroeivereniging Njord in Leiden. Nooit eerder bouwden Māori’s een waka voor niet-Māori’s. Nooit eerder wijdden zij buitenstaanders zo intensief in de eeuwenoude waka-rituelen in. Het is hun gelukt toegewijde, spirituele waka-peddelaars te kneden uit Leidse studenten. Ik kan U verzekeren: dat is een bijzondere prestatie! Wij verheugen ons op de ontmoeting die wij morgen zullen hebben met leden van de Ngāi Tahu Iwi.

Excellentie, het toeval wil dat de namen van onze landen alfabetisch dicht bij elkaar liggen. Dat heeft het aangename gevolg dat de vertegenwoordigers van onze landen in veel internationale fora pal naast elkaar zitten. We zijn in vele opzichten ‘close’. De afgelopen twee jaar heeft Nieuw-Zeeland zich als Lid van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties onvermoeibaar ingezet voor vrede, recht en ontwikkeling. Wij zullen in 2018 in Uw spoor ons uiterste best doen bij te dragen aan een wereld waarin niet het recht van de sterkste geldt, maar de sterkte van het recht. De noodzaak hiervan lijkt de laatste jaren nog gegroeid.

Onze campagne voor een plek in de Veiligheidsraad heeft kunnen profiteren van het deskundige advies en de ondersteuning van Nieuw-Zeeland. Heel veel dank daarvoor.

Mijn vrouw en ik kijken uit naar de komende twee dagen, waarin wij op een aantal plaatsen zullen komen waar wij ook in 2006 waren. Tien jaar kan een groot verschil maken. We zijn zeer geïnteresseerd in de manier waarop de moedige inwoners van Christchurch de wederopbouw van hun stad ter hand hebben genomen na het verwoestende natuurgeweld in 2011. 

Ook Auckland zullen wij terugzien. Daar zal de economische relatie tussen onze landen een bijzonder accent krijgen. Parallel aan ons Staatsbezoek zijn 60 Nederlandse bedrijven naar Nieuw-Zeeland gekomen om hun contacten hier uit te breiden. Dat onderstreept de grote interesse die Uw land in Nederland oproept. Van oudsher is de land- en tuinbouw een sector die ons verbindt. Maar ook watermanagement, life sciences and health en sport zijn gebieden waarop wij elkaar steeds beter weten te vinden.

Excellentie, opnieuw ontvangt  Nieuw-Zeeland ons met open armen. Opnieuw krijgen wij de kans Uw bijzondere land nog beter te leren kennen en onze banden verder aan te halen. Ik wil U en Sir David hartelijk danken voor Uw warmte en vriendschap.